1 April ook hier!!!

1 april 2012

1 april, ook hier…

Zo daar ben ik alweer, na een tijdje niet geschreven te hebben, dacht ik laat ik de maand april maar eens goed beginnen. Nee hoor dat is een grapje, hoe toepasselijk op 1 april een grapje maken. Ik dacht daar zullen ze hier niets van weten/niets aan doen, nou daar zat ik toch mooi naast. De laatste paar dagen hebben ze het alleen nog maar over dat 1 april eraan gaat komen.
Ik had gehoopt dit jaar over te mogen slaan, maar helaas haha!! Niet dat ik er in Nederland nou zoveel last van heb, maar gewoon het idee. Maar zelfs dat zat er dus niet in!!!

Dus ik was erg benieuwd wat me te wachten zou staan op 1 april. Ik had voor de grap al gezegd dat ik mezelf heel de dag maar op ging sluiten in mijn kamer. Nou dat mocht natuurlijk niet, dit heb ik ook niet gedaan, ik hou zelf maar al te graag van een grapje.

Nou eindelijk was het dan zover voor ze vandaag 1 april, nou ik kan zeggen ze hebben goed hun best gedaan. Er werd met de regelmaat een grapje gemaakt over en weer. Of zoals dat hier met dit weer gewoon mogelijk is heerlijk met water gegooid. Jezelf verstoppen en dan de niets vermoedende persoon op een flinke plens water trakteren.

Zo hebben we gezellig heel de ochtend grappenmakend door gebracht. Zo rond lunchtijd is S gekomen. Die kwam ook gelijk met een grapje binnenvallen dus dat was wel erg leuk. Ze had nog een lekkere taart meegenomen voor de verjaardag van Umang afgelopen zaterdag. Dus werd er nog even een officieel momentje ingebouwd. Er werd nog aan mij gevraagd hoe ik Umang voor mij zou omschrijven in 2 woorden. Nou ik kan je zeggen meer heb ik er ook niet nodig hoor, want Umang is voor mij thuis/familie!! Zo voelt het nog steeds en dat gevoel wordt alleen maar meer. Dat word dus nog wat als ik straks wegga en niet weet wanneer en of ik hier nog een keer terug kom!! Ik ben ontzettend blij dat dat nog ongeveer 6 weken duurt. Dat ik nog zoveel tijd heb om te genieten, maar af en toe schiet dat afscheid toch al wel door m’n hoofd. Zeker op de momenten dat de jongeren hier zeggen dat ik niet weg mag gaan. Dan ben ik echt heel blij dat ik kan zeggen dat het nog weken duurt voor dit het geval zal zijn haha!! Niet alleen voor hun ben ik daar blij om, maar zeker niet in de minste plaats voor mezelf.

Na dit officiële momentje en een klein hapje taart, was het tijd voor de lunch. Na de lunch was het tijd om even het één en ander met S te bespreken. Hoe ik het hier vind, of me dingen opgevallen zijn. Hoe het met de jongeren en mij gaat enz. Erg leuk om zo eens even met haar te praten en mijn ideeën/ manier van handelen uit te leggen en te vertellen. Ik kreeg complimenten van haar over hoe snel ik me had aangepast naar hier en dat ze blij was dat het goed ging met mij en de jongeren onder mij. Toch had ze nog 1 opmerking en daarbij kreeg niet alleen ik op mijn oren, maar iedereen hier en dat was mijn gewicht haha!! Ze vond me te mager worden, nu ben ik wel wat afgevallen dat moet ik toegeven, maar het lang niet zo erg als zij het deed vermoeden. Met als gevolg van deze ‘donderpreek’ naar de jongeren en het keukenpersoneel kreeg een fruitbord op m’n kamer en een wagonlading aan avondeten. Dit heb ik eerst eens even recht gezet, want ze hadden het idee dat ze niet goed voor me zorgde. Nou ik kan echt zeggen dat dit niet het geval is. Ze zorgen juist ontzettend goed voor me, maar door het weer, de lange dagen en het ander soort voedsel heb ik wat gewicht verloren. Dit heb ik ze even goed uitgelegd en ook dat ik gewoon een kleine eter ben, maar dat het zeker niet aan hun ligt.

Na dit gesprek was het tijd voor S om de salarissen van deze maand aan het personeel uit te delen. Ik mocht hierbij zitten en ze om de beurt gaan zoeken en laten komen. Nou ik kan je zeggen dat dit toch weer even een momentje was waarvan ik dacht dat is in Nederland toch ff anders zeg maar haha!! De maandsalarissen liggen hier namelijk zo tussen de 112 en 44 euro per maand. Dan besef je toch wel weer ff hoe goed ik het heb in Nederland. Ik schrok daar best van moet ik zeggen, want deze mensen werken veel uren en dagen voor dit loon. Maar ze stralen van oor tot oor als ze het geld in ontvangst mogen/kunnen nemen. Dat was wel weer heel mooi om te zien moet ik zeggen, maar zo blijven er toch met je neus op de feiten drukkende momenten voorbij komen. En ik maar denken dat ik de meeste al wel had gehad haha!! Nu ben ik toch wel erg benieuwd of er nog meer met mijn neus op de feiten drukkende ervaringen/momenten gaan komen.

Liefs Petri