1 maand India

31 maart 2012

1 maand India

Het is alweer even geleden dat ik wat geschreven heb, dit komt mede doordat ik niet heel veel nieuwe ervaringen/belevenissen heb opgedaan. Er gebeurd hier natuurlijk genoeg, maar de grote, nieuwe, schokkende en eerste indrukken/ervaringen heb ik deze week niet meegemaakt. Ik heb vooral genoten van alles hier op Umang en voor mezelf eens op een rijtje gezet hoe mijn eerste maand hier is verlopen. Daarbij ben ik tot de volgende conclusie gekomen:

Ik ben nu bijna een maand hier in dit prachtige, eyeopende/neus op de feiten drukkende land, met hun buitengewoon lieve, vriendelijk, zorgzame en gastvrije inwoners. Ik heb deze conclusie getrokken op grond van mijn ervaringen, belevenissen en hetgeen ik hier om me heen heb gezien.
De redenen voor deze conclusie zijn voor het grootste gedeelte terug te lezen in mijn verslagen, maar daarin staan vooral de grote, indrukwekkende en eerste indrukken beschreven. Er blijven naast deze ervaringen/momenten nog genoeg ervaringen/momenten die ik niet met jullie heb gedeeld. Niet dat ik ze niet wil delen, maar anders zou ik aan het schrijven kunnen blijven haha!! Dan zouden jullie nog moe worden van al het gelees (als dat nu nog niet het geval is), want ja de verslagen zijn nu al lang en veel (sorry!!). Ik zou als ik alles zou moeten opschrijven nog eens kramp in mijn vingers krijgen van al het getyp haha!!

Om toch nog wel iets met jullie te delen van de kleine momenten die ik hier mee maak, neem ik het voorbeeld wat er zich vandaag voor deed. Een aantal jongeren wilde het spel ‘mens erger je niet’ gaan spelen. Ik kwam toevallig net aanlopen en ze vroegen meteen of ik zin had om mee te spelen. 2 andere begeleiders zaten er ook, maar toch vroegen ze mij om mee te doen. Dus ik heb heerlijk een voor mijn gevoel Hollands spelletje zitten spelen haha!! Ik heb niet gewonnen, daar hadden ze natuurlijk de grootste lol om. Ze vinden het heerlijk om je er zoveel mogelijk keer af te gooien, ze spannen zelfs een soort van samen haha!!
Die lachende gezichten die dit opleveren, dat is waar ik het voor doe iedere dag weer. Het is namelijk heerlijk om ze zo te zien lachen en zien te genieten. Een ander klein voorbeeld van vandaag gebeurde ’s avonds. Op zaterdagavond word er film gekeken en krijgen ze iets lekkers erbij. Nu had ik nog wat dropjes liggen en ik had gister een zak dropjes van Erik en Nienke gehad (bedankt daarvoor! Geslaagd cadeau), dus heb ik deze met ze gedeeld tijdens het film kijken. Wat hebben ze zitten genieten en wat vonden ze het leuk dat ik dit met ze wilde delen. Het blijft zo leuk om te zien dat ze zo van deze hele kleine dingen kunnen genieten en dat je ze hier zo blij mee maakt. Ze zeggen weleens het zijn de kleine dingen die het doen, nou ik kan niet anders meer zeggen dan dat het voor hier absoluut waar is.

Van deze ‘kleine’ momenten zijn er in de afgelopen maand genoeg gepasseerd, niet altijd in deze vorm natuurlijk, denk aan de kleine contactmomenten, gesprekjes, uitspraken die ze doen (je mag niet weggaan, je moet langer blijven, je bent altijd zo vrolijk/vol energie enz.). Dit zijn voor mij misschien nog wel de mooiste momenten, de rest aan ervaringen zijn supermooi en zal ik zeker nooit vergeten en maken deze reis/dit avontuur wel extra bijzonder/indrukwekkend. Maar het contact met deze jongeren is wel het belangrijkste voor mij voor hun ben ik tenslotte naar hier gekomen, dus die hele kleine momenten met hun zijn misschien nog wel specialer dan al die ‘grote’ extra dingen die ik er hierdoor bij krijg. Deze jongeren laten zien wat genieten is met hetgeen je hebt, wat Umang (hoop) voor ze betekend en hoe gelukkig je kunt zijn in het leven.

Kortom het is een hele bijzondere, indrukwekkend, met m’n neus op de feiten drukkende, mooie, leerzame, niet altijd even makkelijke maand geweest. Maar het is wel een maand die ik absoluut voor geen goud had willen missen. Ik ben heel erg benieuwd wat de komende 1,5 maand me nog gaat bieden, dus wordt vervolgd…

Liefs Petri