Nomzamo

Nomzamo 10 – 20 maart 2014

Na 3 interessante, leerzame, verbazende, goede weken op Lukhanyo te hebben gehad, was het nu tijd voor 2 weken op een nieuw project. Het project waar ik de afgelopen 2 weken gewerkt heb heet Nomzamo. Nomzamo is een special day care centre voor kinderen 6-18 jaar. Nomzamo en Lukhanyo hebben wel wat gemeen, namelijk dat Nomzamo de voorloper is van Lukhanyo. Als de kinderen 18 jaar zijn en bij Nomzamo niet meer passen is er voor hun de mogelijkheid om naar Lukhanyo te gaan. Ik leg de nadruk op mogelijkheid, het komt meer voor dat ze niet gaan dan wel. Waarom ze niet gaan werd ons verteld dat de ouders dat vaak niet willen. Ze kunnen de kinderen vanaf die leeftijd goed thuis gebruiken. Begrijpelijk aan de ene kant, maar zonde dat ze op die manier niet meer leren om te werken en met elkaar als leeftijdsgenoten te zijn. Maar goed daar mogen we niet over oordelen vind ik, de ouders maken die keus en de kids weten ook niet beter.

Maar goed wat kan ik vertellen over Nomzamo en wat ik daar heb gedaan. Op Nomzamo werken ze volgens het volgende dagprogramma:

7:45 - 8:20 uur Kinderen komen binnen druppelen, vrij spel (alleen mogen wij als vrijwilligers/stagiaires niet met ze spelen. Vraag me niet waarom, want daar kreeg ik geen helder/duidelijk antwoord over). En tijd om naar het toilet te gaan.

8:20 – 9:05 uur ontbijten, tanden poetsen en tijd om naar het toilet te gaan. (vaak word het ontbijt pas om 9:00 uur gebracht, waardoor er een lange tijd niets word gedaan en ze maar zitten te wachten)

9:05 – 10:05 uur Morgen cirkel: vertellen ze wat ze het weekend of de dag ervoor gedaan hebben, opzeggen van de dagen, seizoenen en maanden (in Engels en xohsa) soms word er een bijbel verhaal verteld, het thema van de maand word doorgenomen en er word iets creatiefs gedaan.

10:05 – 10:25 uur Even op frissen en tijd om naar het toilet te gaan.

10:25 - 10:35 uur Muziek en bewegen (er worden liedjes gezongen en bij sommige liedjes hoort een beweging).

10:35 - 11:50 uur Buiten spelen (word niet met ze gespeeld, moeten zichzelf vermaken. Heel af en toe is er een uitzondering en is er een lerares die mee doet)

11:50 - 12:20 uur Binnen spelen (ook hier is het zelfvermaken en word er niet echt iets met ze ondernomen. Het is dat ik en mijn collega’s er zijn die wel met ze spelen, maar anders zijn ze op zichzelf aangewezen. Althans zo oogt het toch voor mij).

12:20 – 12:30 uur Tijd om naar het toilet te gaan.

12:30 – 13:10 uur Lunchtijd

13:10 - 13:30 uur geluid en communicatie, woordjes en verhaaltijd (ik moet heel eerlijk zeggen dat in die 2 weken ik het ze misschien in deze tijd 1 verhaaltje heb horen lezen).
13:30 – 14:00 uur Kinderen gaan naar huis.

Dit dagprogramma hangt in alle 3 de klaslokalen op, maar zoals je misschien al gelezen hebt houden ze zich er niet heel strikt aan. Dat vind ik wel jammer, want het is een goed opgezet en door dacht programma. Maar goed dat is even in het kort hoe het er op
Nomzamo in tijdsindeling uitziet.

Maar wat heb ik daar nu gedaan:

Zoals ik al schreef is Nomzamo een special day care centre. Maar ik vind persoonlijk dat er ook schooltje bij zou mogen staan. Er word namelijk wat onderwijs aan de kinderen gegeven. Denk aan wat rekensommen, vertellen aan elkaar wat ze gedaan hebben (presenteren) en wat Engelse/Afrikaanse les (er word in het Xhosa gesproken door de kids en de leraren). Naast deze ‘vakken’ is er ook tijd voor vrij spelen, creativiteit en wat beweging.
Ik vind persoonlijk wel dat ze meer met de bovengenoemde onderwerpen kunnen doen dan er nu op dit moment gebeurd of tenminste wat ik daarvan gezien/gehoord heb. Er is in mijn beleving op die manier meer uit de kinderen te halen dan nu gebeurd, maar dat heb ik samen met mijn Belgische collega’s geprobeerd duidelijk te maken en te doen in deze paar weken dat ik daar was, maar dat valt niet mee. Ik loop net als op Lukhanyo er tegen aan dat het moeilijk is om echt samen te werken of ze iets van advies te geven. Maar net als op Lukhanyo is het hier toch hier en daar gelukt. Ik moet zeggen dat geeft wel echt voldoening dat je uiteindelijk toch resultaat ziet in wat je doet of probeert te doen. Dat de leraren dat daar ook zien en er uiteindelijk toch voor open staan of het in ieder geval proberen. Zo hebben ik geprobeerd om meer bewegen te introduceren bij ze. Op die manier zijn de kinderen lekker en gezond bezig, daarbij leren ze gelijk wat moteriek vaardigheden enz. Naast deze zaken is het ook nog eens een feit dat ze dat er leuk vinden om te doen. Op deze manier word de wachttijd tussen binnenkomst en ontbijt (zie dagprogramma bovenaan.)ook gelijk nuttig in gevuld.
Daarnaast heb ik de kids uitgedaagd om wat moeilijkere rekensommen te doen dan ze gewend zijn. In het begin worstelen ze dan wel, maar uiteindelijk lukt het ze wel. Ik heb gevraagd of ze dit in het begin 1 keer in de week willen doen en als het wat beter gaat dit op willen voeren. Dit zouden ze doen (ik heb het gecheckt afgelopen week haha!) nog steeds 1 keer wat moeilijkere sommen. Daar ben ik blij mee, want op die manier leren ze meer en kunnen ze zich misschien nog wat meer ontwikkelen.

Naast deze praktische zaken ben ik er vooral ook gewoon geweest voor de kids om met ze te spelen en ze te helpen waar nodig. Ze soms ook gewoon even een knuffel te geven die ze zo nodig hebben op zijn tijd. Deze kids hebben het namelijk niet makkelijk thuis. Worden vaak groot gebracht onder moeilijke omstandigheden. Denk hierbij aan een ouder vermoord voor hun ogen, denk aan HIV (1 op 2 mensen in de township is besmet), denk aan alcoholverslaafde ouders en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dan is soms er gewoon zijn al genoeg voor ze. Het is mooi om dan juist op dat moment die persoon te zijn. Dat vind ik altijd het bijzondere dat er gewoon zijn vaak al veel verschil kan maken en daar hoef je gelukkig niet over te strijden haha! Het is mooi op deze manier te kunnen werken en ervaringen op te doen.

Op naar het volgende project zou ik zo zeggen. Denk dat ik daar wel een groot contrast met hier ga zien ook als is het project op hetzelfde terrein gelegen. Ik ben benieuwd, we gaan het allemaal mee maken. Maar ik moet wel zeggen dat ik in deze 2 weken toch weer wat geleerd heb en hopelijk geld dat andersom ook. Ik heb ook weer van dit project genoten en van de kids die bij dit project komen! Het zijn echt schatjes en zijn gezien hun vaak moeizame opvoeding wel heel lief en goed te sturen! En dat is toch echt wel een compliment naar de kids, maar zeker ook naar de school die daar toch ook een grote bijdrage in heeft.

Petri