Tijd voor een feestje

23 maart 2012


Weer tijd voor een feestje

Vandaag nieuwe jaar gevierd. Of althans een soort van. In de provincie Maharastra wordt op 23 maart nieuw jaar gevierd. Ik weet nu niet of dit echt het nieuwe jaar is, of dat het een nieuw jaar voor het geloof is, maar goed het nieuwe jaar wordt gevierd. Het is ook een nieuwjaars feestje voor alleen deze omgeving/provincie. In de rest van India is dit een gewone dag.
Ik had natuurlijk geen idee wat me deze keer weer te wachten stond. Ik had geen idee wanneer (’s morgens, ’s middags of ’s avonds) het gevierd zou worden, hoe het gevierd zou worden enz. Nu ben ik aan dat gevoel inmiddels wel gewend geraakt, want ja ik weet nooit hoe hier iets verloopt. Ik laat het allemaal maar gewoon heerlijk over me heen komen en dan zie ik wel wat het word. Ik heb wel geleerd dat dit tot nu toe de beste insteek is. De plannen veranderen hier zo snel en de viering zal wel hetzelfde blijven, maar zonder enige verwachting is het toch het makkelijkste heb ik ervaren.

In de ochtend waren er een aantal al bezig met de voorbereidingen zag ik. Bloemenkransen maken, er werd een bamboestok gehaald en er werd het een en ander met kleurzand op de grond getekend en een heel klein tafeltje (lijkt op een voetenbankje) werd er bij de ingang neer gezet. Ik werd nu toch wel nieuwsgierig wat er ging gebeuren en waar het allemaal voor zou dienen. Ik moest nog even geduld hebben, zoals wel vaker hier haha!!!
In de tussentijd nog maar wat met het bezoek uit Nederland gekletst die inmiddels alweer op Umang was gearriveerd. Toch is het leuk om ervaringen zo te delen, ze was ook even in Bal Anand geweest en nu weer hier. Je hebt dan gelijk gespreksonderwerpen en dat maakt het wel erg leuk. Het is ook erg prettig om dat even in het Nederlands te kunnen bespreken. Ondanks dat ik ook vandaag weer een aantal keer in het Engels tegen haar begon te praten. Het lijkt een automatisch me te worden dat Engels.

Na wat gekletst te hebben, was het zo rond de klok van ik denk 11:30 uur tijd om het nieuwe jaar te gaan inluiden. Ik dacht nu gaan we meteen beginnen, maar nee hoor eerst moest de bamboestok nog versierd worden en de bloemen krans die gemaakt was moest er nog aangehangen worden. Nadat dit alles was gebeurd dacht ik dat ze nu zover waren, maar dat was toch nog niet het geval. En ik had het kunnen weten, want steeds als ik denk en nu gaan ze beginnen, moet er toch nog gauw even iets geregeld worden. Nu moest er namelijk nog even gauw een extra boeketje bloemen aan gehangen worden. Na dit alles gedaan te hebben was het wel tijd om het nieuwe jaar in te luiden. Nou het stelt uiteindelijk in mijn ogen niet zoveel voor, maar dat is misschien omdat ik het niet gewend ben zo en de achterliggende gedachten ervan niet weet. Ik zal dat toch nog eens opnieuw vragen, ik had het al gevraagd maar kreeg daar niet echt een duidelijk antwoord op.
De bamboe stok wordt met een kreet de lucht in getild en vastgemaakt, daarna krijgt iedereen een stip op zijn hoofd, met de kleuren rood en oranje/geel en wat rijst. Ook ik kreeg zo’n stip op mijn hoofd gepland. Ik werd wel echt bij de viering betrokken, dat vind ik wel erg leuk. Ik heb vaak geen idee wat ze aan het doen zijn, want ik spreek de taal van hier toch echt niet (afgezien van wat losse woorden), maar word wel altijd overal bij betrokken. Ik krijg hierdoor wel het gevoel dat ik erbij hoor en dat voelt wel erg goed moet ik zeggen.
Nadat de bamboestok vast was gemaakt en iedereen voorzien was van een stip gingen ze om zijn beurt ik denk een gebedje doen bij het tafeltje. Het is leuk om te zien hoe graag ze dit willen doen, want sommige kunnen maar moeizaam bukken of lopen, maar ze zullen knielen voor dat tafeltje en hun eigen ceremonie doen. Erg leuk en mooi om te zien dat ze daar toch zo gedreven/gemotiveerd voor zijn. Nadat iedereen geweest is, is het feest ook meteen afgelopen. Alles blijft nog wel staan, maar iedereen gaat eigenlijk gewoon weer over tot de orde van dag. Dat blijft toch wel apart, hoe makkelijk ze hier in dingen switchen. Van een feestmoment/geloofsmoment, terug naar waar ze mee bezig waren en er dan ook helemaal en totaal verder niet meer mee bezig zijn. Heel grappig en apart om te zien. Het lijkt dan echt alsof er niets gebeurd is.

Na de lunch zou S weer komen en deze keer zou ze een nachtje blijven, maar zou ze ook nog wat kids meenemen van Bal Anand. Er werd vanavond hier namelijk een verjaardag van 1 van die kids gevierd. Ja ik blijf feestje houden hier, is het geen verjaardag dan hebben ze wel weer één of ander ander feestje in het verschiet. Ik ben benieuwd hoeveel er nog gaan komen haha!!!

Toen S eenmaal gearriveerd was met een auto vol met kinderen van Bal Anand, was het 1 grote chaos, maar wel een hele leuke, gezellige chaos. Het is leuk om te zien hoe de jongeren hier voor hun ‘kleine broertjes/zusjes’ zorgen.
Nadat iedereen gegeten had en de kamerindeling bekend was, want ja de 6 kids en S bleven allemaal gezellig slapen, was er even tijd om een soort fotosessie te doen met mijn Umang family. Ik heb even dankbaar gebruik gemaakt van het feit dat ze vandaag hun mooiste kleren aan hadden en dat het bezoek uit Nederland er was. Die kon nu mooi ook een foto maken van mij en mijn Umang family.
Na de fotosessie was het tijd om de verjaardag van de birthday girl te gaan vieren.

Kortom het was een feestelijke, maar vermoeiende dag haha!! Ik ben benieuwd wat me nog meer te wachten staat.

Liefs Petri