Bezoek op Umang!!

22 maart 2012

Dokter op bezoek en bezoek uit Nederland

Vandaag zou er iemand van de stichting uit Nederland langskomen. Ik vond dit natuurlijk wel leuk om zo face to face ff Nederlands met iemand te kunnen spreken. Ik bel af en toe wel met thuis en schrijf mijn verhalen in het Nederlands, maar voor de rest spreek ik hier met niemand Nederlands. Ik merkte dat ik daar toch stiekem wel naar uit kijk. Het is niet erg en ik mis het ook niet echt, maar als de mogelijkheid zich dan toch voor doet, sla ik die niet af haha!!

S en deze persoon zouden in de middag komen, dus ik moest nog even geduld hebben. Nu gaat de ochtend hier zo voorbij met de fysiotherapie en eventuele schoonmaak begeleiding, dus dat vond ik niet zo’n probleem.
Maar als zo vaak hier kunnen de plannen ieder moment veranderen, want vandaag kwam de dokter op bezoek. In dit geval een echte arts, die schijnbaar eens in de 2 weken hier in zijn vrije tijd langs komt. Hij doet het bezoek gratis en als er medicijnen nodig zijn voor de jongeren krijgen ze die ook gratis. Ik was wel nieuwsgierig naar hoe deze arts het allemaal zou doen, aangezien ik nu alleen maar een niet officiële dokter aan het werk had gezien. Dus ben ik er op mijn gemakje bij gaan zitten, na eerst mijn camera te hebben gehaald, want ze waren hier met het wagentje wat ik voor ambulance aanzag. Die moest ik natuurlijk even op de foto zetten. Na dat gedaan te hebben, heb ik meegekeken naar hoe een echte dokter zijn spreekuur hier doet zeg maar. Nou ook dan zie je dingen, dat ik van nou dit zie in Nederland niet op deze manier. Ik geloof niet dat ze er ook blij van zouden worden als ze dit zagen. Het is niet om te lachen eigenlijk is het best triest dat het hier zo gaat. Maar dit stukje van het spreekuur zag wel zo komisch uit dat ik dit echt even moet delen. De dokter moest een oor van iemand nakijken, want hij had last van oorpijn. Hoe doen ze dat hier nou, ze nemen een zaklamp, gaan wat achteruit zitten, schijnen eens in dat oor en proberen zo de boel te bekijken en een conclusie te trekken. Echt als dat ziet, dan weet je eigenlijk niet wat je ziet. En hij ‘ziet’ zo ook nog wat er aan de hand is en schrijft van alles voor. Het is voor mij wel de bevestiging dat ondanks dit een ontzettend vriendelijke man is en een echte arts ik toch echt hoop dat ik deze beste mensen nooit nodig heb hier!!

Na het bezoek van de arts en we hier een serie medicijnuitschrijvingen rijker waren kon er nog even over gegaan worden tot de orde van de dag. Tot aan de lunch hebben we verder gewoon gewerkt. Rond de lunch zouden S en het bezoek uit Nederland komen. Natuurlijk liep dit toch weer wat uit, want later bleek (dit vertelde het bezoek uit Nederland) dat de chauffeur ergens de verkeerde afslag had genomen. Hij moest draaien, maar hoe doen ze dat hier in het verkeer gewoon midden op de snelweg in zijn achteruit zetten en rijden maar, om zo toch de goede afslag te kunnen nemen. Ja je kunt hier mee maken in het verkeer.
Maar goed zo rond de klok van half 3 waren ze toch eindelijk op Umang gearriveerd. Het is even onwennig om in het Nederlands te praten moet ik zeggen. Ik begon ook regelmatig Engels tegen haar te praten, waarop ze zei dat ik toch echt wel Nederlands mag spreken haha!! Kun je nagaan hoe snel daar aangewend raakt om geen Nederlands te spreken.
Na de rondleiding door S die ze kreeg heb ik nog een tijdje met haar zitten kletsen, wat erg gezellig was. Het begon richting etenstijd te gaan en het bezoek zou naar Dadda’s Grill gaan en daar verblijven de komende 2 dagen. Nu vond S het wel een goed idee als ik er even uit zou gaan en met het bezoek daar zou eten. Nou dat aanbod heb ik aangenomen en zo ben ik bij Dadda’s Grill geweest om te eten. Ik heb daar voor het eerst in bijna 3 weken iets anders gegeten als rijst of chiapatti (ik heb heerlijke warme pasta gegeten). Het bezoek uit Nederland wilde graag ook wat cola bij haar eten, de beste man had dat niet op voorraad staan, dus hup werd de motor gestart en weg was hij. Is ie even 3 km verderop cola gaan halen voor ons haha!! Echt zo lief, maar ook zo grappig, dat ze dat in een hotel niet eens op voorraad hebben. Na heerlijk gegeten te hebben en gezellig gekletst te hebben ben ik terug gegaan naar Umang. S had geregeld dat de beheerder me even terug zou brengen. Dit was wel een prettig idee, want ze hebben hier namelijk geen straat verlichting en de lokale bevolking is niet helemaal te vertrouwen zeggen ze. Ik heb er nog niks van gemerkt, maar wil dit ook graag zo houden. Dus werd zijn motor weer tevoorschijn gehaald en werd ik keurig netjes achter op de motor thuis gebracht. Eenmaal op Umang werd ik daar opgewacht door de beveiliger (ontzettend vriendelijke en leuke man), want D is de laatste dagen niet fit en ik had haar gezegd niet op mij te wachten. Ze heeft geluisterd en de beveiliger opdracht gegeven om me op te wachten. Hij stond voor aan het pad te wachten en is met me meegelopen naar mijn kamer, om vervolgens D op de hoogte te brengen dat ik veilig gearriveerd was.
Wat wordt er toch goed op me gepast en voor me gezorgd door al deze lieve mensen!!!


Liefs, Petri