Zondag op Umang en bruiloftsfeest

18 maart 2012

Zondag op Umang en bruiloftsfeest

Vandaag zou het wel echt een relax zondag worden op Umang. Zondag is namelijk zoals ze dat hier noemen de vakantiedag van de jongeren. Vorige week was dat niet zo vanwege het Holifeest op donderdag, maar vandaag zou het wel zo zijn.
In de ochtend is het nog wel zo dat ze hun cleaning duty moeten doen, maar de rest van de dag wordt er niet gewerkt en hebben ze lekker vrije tijd. Ze mogen zelf weten wat ze dan gaan doen en hoe ze deze tijd indelen. Ik moet zeggen dat dat toch wel een heerlijk idee is even relaxen en tijd voor jezelf hebben. Niet dat ik het erg vind om allemaal te doen juist niet, maar ik merk wel dat de dagen veel energie kosten vandaar.

Zoals ik al zei ’s morgens hebben ze nog wel gewoon hun schoonmaak taken, alleen was daar vandaag een kleine uitzondering op. De was werd vandaag bij de rivier gedaan. Er moesten wat grote kleden gewassen worden, die zaten vol haren van de katten. Deze konden dus niet in de wasmachine, vandaar dat er uitgeweken werd naar de rivier hier ik denk zo’n 200 meter verderop.
Natuurlijk liet ik me deze kans niet ontnemen om daar ook even een kijkje te gaan nemen. Ik had de rivier nog niet gezien alleen van gehoord.
Nou ik kan vertellen dat in de rivier ze alles wassen en schoonmaken, niet alleen de kleding. Je zou er rustig een dag door kunnen brengen en mensen gaan zitten kijken, want je ziet steeds wel iets anders. Nadat S een plekje had gevonden om de kleding (die we ook maar gelijk hadden meegenomen) en de kleden te wassen is ze aan de slag gegaan. Ook de honden hadden we meegenomen voor een wasbeurt, dus die werden door de 3 jongeren onder handen genomen. Ik heb eerst op mijn gemak rond gekeken, wat foto’s gemaakt en heb toen S meegeholpen met de was. Dat is toch wel een aparte ervaring hoor, met een blokje zeep en een steen en een houten stok kleding/kleden wassen haha!! Na even meegeholpen te hebben, vond ze dat ik alweer genoeg had geholpen en moest ik maar even lekker op een steen in de rivier gaan zitten. Genieten van het koele water, maar of het nu echt schoon is dat kun je je afvragen, het was wel helder ik kon de bodem zien, maar toch. Ik heb het advies ter harte genomen en ben op mijn gemak op een steen gaan zitten en heb alles wat ik zag eens goed op me inlaten werken.

Wat ik heb gezien is het volgende: in de rivier werden honden gewassen (onder andere die van ons), de koeien werden er gewassen. De kleding van mensen hier uit de omgeving werden er gewassen en of dit nog niet voldoende is, wassen de mensen zichzelf ook nog in de rivier en poetsen ze hun tanden en doen ze de afwas.
Als die mensen zich in de rivier wassen houden ze wel hun kleding aan, maar ze wassen hun haren met zeep en hun lichaam doen ze met een steen uit de rivier. Daar gaan ze dan mee zitten schrobben op hun lichaam. Zijn ze klaar met het wassen van hun haren en lichaam is het tijd voor de tanden. Of nou ja iets wat daar op moet lijken, want ze hebben geen tandpasta, dus wrijven ze maar met hun vinger en wat water over hun tanden. In het vervolg moet er nog wel wat gedronken worden natuurlijk, toen ze dat deden had ik echt even een momentje dat ik dacht oké jullie drinken nu water waarin mensen zich wassen, dieren worden gewassen en mensen zwemmen en wie wat nog meer. Dan besef je je toch weer hoe goed wij het in Nederland hebben en hoe groot het verschil kan zijn. Als ik alleen op Umang ben ervaar ik dat wel, maar dat is heel anders, dan deze taferelen van zo dichtbij meemaken, ervaren en beleven. Dit zijn toch wel de dingen die binnenkomen en dat ik soms even moet slikken en me moet realiseren dat deze mensen niet anders gewend zijn en niet beter weten. Dat is niet altijd makkelijk, maar het moet wel, want je kunt deze situatie namelijk niet veranderen en misschien moet je dat niet eens willen. De vraag is namelijk of dat wel goed zou zijn voor deze mensen. Toch weer een momentje dat ik met mijn neus op de feiten werd gedrukt en ik maar denken dat ik de meeste momenten toch al wel had gehad haha!!

Na het ochtendje schoonmaak taken doen, was het tijd om te relaxen en te genieten van een vrije middag, want ja vanavond stond het muziek en dansavondje van de bruiloft op het programma. Ik was toch wel erg benieuwd wat ik me daar te wachten stond.
Na de lunch heb ik lekker in de tuin gezeten met 1 van de jongeren en hebben we ons even lekker uitgeleefd en lekker gek gedaan. Het is heerlijk om zo met ze bezig zijn en vandaag was daar alle tijd voor.
Na een poosje in de tuin te hebben gezeten, kwam er iemand van het dorp en tevens ook 1 van de werknemers hier en familie van de bruidegom vragen of ik mee wilde komen om wat foto’s te maken. Ik vond het prima maar had geen idee waar er foto’s van gemaakt moesten worden. Wat bleek nu dat voor het feestje vanavond en het eten er nog een speciale ceremonie is waarbij de bruidegom in dit geval met gele poeder werd besmeerd. Dat schijnt hier bij het bruiloftsfeest te horen. Ik wilde op opstand wat foto’s maken, want ja ik hoor daar niet echt bij, maar dat was niet de bedoeling. Dus ook nu werd ik naar voren getrokken en recht voor de bruidegom neer gezet om zo foto’s te maken. Ze zijn in dit dorp helemaal niet gewend om foto’s van hun bruiloft te hebben, daar hebben ze gewoon het geld niet voor. Dus ze trouwen en hebben vervolgens niks geen aandenken hier meer aan. Dat is toch ook weer een momentje dat je denkt van ja zo kan het ook zomaar zijn.

Na deze foto’s te hebben gemaakt ben ik met de jongeren die mee waren gelopen teruggegaan en werd het wachten op het feestmaal. We kregen namelijk eten van de mensen uit het dorpje. Dus vanavond stond er weer (een hele) kip op het menu. Aangezien ik weer langs de kaalgeplukte kippen kwam toen we naar Umang terugliepen. Het blijft toch apart hoor die keer dat ze vlees eten, dat het dan gaat om een complete kip.
In de tijd dat we aan het wachten waren, heb ik de tijd maar nuttig besteed, door me alvast klaar te maken voor het feestje en even met het thuisfront te contacten over hoe het daar allemaal is. Altijd leuk en goed om even contact te hebben. Of nou ja even, bijna een uur aan telefoon gezeten haha!!

Rond de klok van 20:15 uur was het eten er en konden we gaan genieten van dit feestmaaltje.
Na weer flink kluiven en opletten met wat ik aan het eten was, begon het wachten tot we door N werden opgehaald voor het feestje vanavond.
Vanavond was het feestje en morgen het officiële gedeelte, hierbij zouden we niet aanwezig zijn. Dat was te ver weg en ik dacht ook dat we er niet voor uitgenodigd waren. Op 15 april zal ik wel bij het officiële gedeelte mogen zijn. Dus ik hou nog iets te goed wat betreft trouwerijen hier haha!!

Nou rond de klok van 22:00 uur kon het gaan beginnen hoor, mijn 1e bruiloftsfeestje hier in India. Ik had al enige tijd van de muziek kunnen meegenieten, want het leek net of ze voor mijn raam aan het spelen waren i.p.v. aan de overkant van de straat haha!!
Eenmaal aangekomen daar werd ik me toch aangekeken en gestaard, zo van en wat denk jij hier te komen doen. Na wat foto’s te hebben gemaakt van de dansende vrouwen, mannen en de band en iedereen die het toch ineens wel erg interessant vond zo’n camera, vonden ze het wel tijd worden dat ik ook de dansvloer op zou gaan. Nou dat werd natuurlijk hilariteit nummer 1. Een blank iemand, die mee komt feesten en dansen, maar al snel verging het lachen ze en wilde iedereen met me dansen en kwamen de mobieltjes tevoorschijn om foto’s te maken (die hadden sommige gasten daar op het feestje dan weer wel, niet dat je nu iets zag van die foto maar toch haha). Het was net of ze ineens in de gaten hadden dat het toch wel bijzonder en interessant was om een blank iemand op de avond voor de officiële bruiloft te hebben. Ik kan nu uit eigen ervaring zeggen dat het echt een dans en muziek avond is, want je krijgt de kans niet om even stil te staan. Iedere keer als ik dacht nu ga ik even wat foto’s maken of even uitrusten, want het was best warm en met al dat rondvliegend stof kreeg ik het toch wat benauwd, maar dat kon ik dat toch echt wel vergeten. Was het niet de één dan was het wel weer iemand anders die me mee trok. Dan zijn die mensen toch ineens wel verschrikkelijk sterk en kun je geen kant op dan alleen richting dansvloer haha!! Op een gegeven moment kwam er zelf een vrouwtje bij me staan, die me even kwam vertellen wat de bedoeling was. Iedere keer als ik even mijn arm liet zakken (ze dansen hier als vrouw zijnde met 1 arm in de lucht en de wijsvinger uitgestoken) om te wisselen, stond zij al klaar om me te wijzen op dat feit. Het leverde regelmatig komische, maar zeker hilarische taferelen op. De jongeren, S en ik lagen dan ook helemaal in een deuk. Ze riep namelijk iedere keer dance alleen dan in het Marathi (klonk als naza of iets in die richting). Als ze dit geroepen had ging ze zelf voor staan doen hoe ik het zou moeten doen, maar dat was echt heel apart en dat leverde nog meer hilariteit op. Waarom dit zo apart was kwam, omdat deze vrouw al aardig wat gedronken had bleek achteraf en daarom zo apart danste haha!!!

De mannen en de vrouwen dansen hier ook echt nog apart, er zat zelf een lijn gespannen tussen de mannen helft en die van de vrouwen. Heel apart om te zien, ze hebben ook echt totaal verschillende dansstijlen. Het ging bij de mannen ook niet helemaal vlekkeloos, want er werd regelmatig iemand buiten het dansveld gezet. Er waren wat opstootjes onderling denk ik.

Na 2 uur op die dansvloer te hebben gestaan en het voor iedereen morgen weer vroeg dag zou zijn, besloten we rond 0:00 uur dat het tijd was om naar huis te gaan. Althans ik dacht dat dit wel even zou kunnen, maar niks bleek minder waar. Zo hard als ze in het begin hadden gelachen dat ik kwam, zo aanhankelijk en bezitterig waren ze nu. Ik heb wel 5 pogingen moeten doen om echt van die dansvloer af te komen en duidelijk te maken dat het genoeg was nu. Dat ik moe was en graag naar huis toe zou gaan. Het had heel wat overtuigingskracht nodig om weg te komen. De kinderen waarmee ik heb gedanst kwamen nog heel lief goodbye zeggen en zwaaide me uit na toch nog gauw even op de foto te zijn gegaan met hun broertje of zusje. Maar die oudere dames was een groter probleem. Ik was echt blij dat S met mee was gegaan om me zo te hepen, want ze spreken geen engels en ik had zonder haar toch meer moeite gehad om weg te komen als dat al was gelukt.

Na eindelijk weg te zijn gekomen van het gezellige feestje, werd er nog even alles in geuren en kleuren aan D verteld, die hier was gebleven met een aantal jongeren die niet naar het feestje wilde of die niet naar zo’n feestje toe kunnen, vanwege de beperking die ze hebben.
Na D bijgepraat te hebben en wat foto’s geshowd te hebben was het de hoogste tijd om te gaan douchen, want door al dat uitbundige gedans van iedereen op een zand ondergrond zat ik van boven tot onder, onder het stof haha! Leuk zeg zo’n feestje haha!! Nee dat is een grapje, ik heb vanavond ontzettend genoten en het was echt een leuk, en gezellig feestje. Ik vond het ontzettend leuk, lief en aardig van de mensen dat ik erbij mocht en kon zijn. Ik had het niet willen missen.

Liefs Petri