Het internetcafé en weddings

17 maart 2012
Internetcafé en weddings:

Vandaag maar weer eens naar het internetcafé in Karjat geweest. Iedere keer denk ik de weg te weten, maar telkens zie ik weer nieuwe dingen of we rijden gewoon echt anders haha! Ik heb geen idee meer op dit moment of we dezelfde weg rijden of dat ik hier gewoon geen gevoel voor richting heb haha!
Ik vind het niet erg hoor om steeds iets anders te zien, dat maakt de route niet zo saai. Aangezien ik al een aantal keer voor dat internetcafé op en neer ben geweest.

Vandaag was dus weer zo’n dag, zoals ik al zei en natuurlijk ging het vandaag ook niet zonder iets mee te maken daar. Dat internetcafé zorgt altijd wel voor een verrassing. De vorige keer piepte er van alles en vielen de computers spontaan uit. Vandaag begon goed, maar ik was net goed en wel een kwartiertje bezig of het internet viel uit. De baas van het spulletje was niet aanwezig, maar ik denk dat het zijn vrouw was wel. Die had alleen geen idee wat er aan de hand was of wat er aan te doen, dus dat schoot op een internetcafé zonder internet. Ik hoop toch dat ik snel goed werkend internet op Umang krijg dat is toch een stuk makkelijker, dan steeds op en neer gaan naar een internetcafé waar steeds iets gebeurd of computers/internet niet werkt. Ik ben benieuwd hoelang het nog duurt voor ik internet heb hier. Ik wacht het rustig af, want ik heb inmiddels wel een goed werkende telefoon, dus contact ik nu op die manier maar met thuis.

Na alles te hebben gedaan. D was vandaag weer mee geweest om wat boodschappen te doen. Het was erg druk in het dorpje/stadje, daarom besloten dat in de tijd dat ik in het internetcafé zat, D haar boodschappen zou doen. We zouden dan een andere route terugnemen vanwege de drukte in het dorpje/stadje.

Eenmaal op de terugweg belanden we midden in een trouwstoet (dit wist ik niet, maar dat vertelde D). We reden namelijk een grote zilvergekleurde wagen met flink wat muziek galmend uit de boxen achterop. Er stonden allemaal mannen met rode doeken om hun hoofd langs de kant van de weg. Ik pakte m’n camera erbij, die deze keer eigenlijk per ongeluk mee had genomen uit m’n tas. Ik probeerde zo wat foto’s te maken. We kwamen op een gegeven moment net voor die zilverkleurende wagen (het is net een carnavalswagen) stil te staan en dat was een mooie gelegenheid om te proberen een foto te maken. Ik had 2 foto’s gemaakt van de voorkant waarna ik bijna uit de ‘tuk-tuk/tum-tum’ werd getrokken door 1 van die mannen met een rode doek om zijn hoofd. Ik moest dichterbij komen staan om zo foto’s te kunnen maken, van wat bleek de bruidegom in aantocht naar zijn bruiloftsfeest te zijn.
Ik probeerde nog op wat gepaste afstand te blijven, maar ik werd steeds verder naar de wagen getrokken door die man. Nu kon ik goed zien dat de bruidegom daar zat met zijn familie. Een DJ verzorgde de muziek en daar ging de hele stoet op weg naar de feestlocatie die een paar meter verderop was.

Zo toch al een stukje van een bruiloft hier gezien haha! Ik zal nog wel meer gaan zien en horen van bruiloftsfeestjes, want het is de tijd van het jaar voor de bruiloften hier in India. Althans zo is het me uitgelegd, dat ze hier maar in een bepaalde tijd van het jaar mogen trouwen. Op van tevoren vastgelegde datums. Ik had verwacht dat ik 15 april mijn 1e bruiloftsfeestje hier zou hebben, maar wat blijkt nu dat ik morgen al naar een bruiloftsfeestje mag gaan. In het dorpje hier tegenover gaat iemand trouwen en voor de dans en muziek avond zijn we als Umang uitgenodigd. Ik ben erg benieuwd hoe het zal zijn en wat me te wachten staat. Ik ga toch meer dan 1 bruiloft mee maken hier, maar waarschijnlijk wel 2 totaal verschillende ondanks hetzelfde geloof. De huizen zijn al zo anders, dus ik verwacht ook de bruiloft, maar ik laat me verrassen over een maand kan ik het jullie vertellen of het echt zo verschillende was als ik nu denk dat het zal zijn.
Sowieso zal ik jullie mijn ervaring vertellen over de bruiloft morgen, dus wordt vervolgd…

Liefs, Petri