Zuid-Afrika daar zijn we!!

Zuid-Afrika daar zijn we!! 10,11,12 februari 2014

Zo he he, na een goede dag reizen was ik dan toch eindelijk op de plaats van bestemming. Daarvoor wel 4 vliegvelden gezien, wat uurtjes gevlogen (lees bijna 14 uur) en wachten (lees uurtje of 5) op de volgende vluchten en prachtige autorit van bijna 3 uur ben ik nu dan toch echt in Cradock, Zuid-Afrika!!

Mijn eerste indruk is goed het is hier lekker warm en een zonnetje dat schijnt bij aankomst op Port Elizabeth wat willen we nog meer.
Op Port Elizabeth word ik opgewacht door een bekende. Dat maakt het wel makkelijk en fijn. Ze zullen me hier ook de komende 2 weken wat wegwijs maken in het dorp en bij de mensen introduceren.

Omgeving
Tijdens de rit van Port Elizabeth naar Cradock gelijk al de mooie natuur van dit land gezien. Wat een prachtige route was dat om te rijden. Hij was wel lang, maar door al het mooi’s wat er te zien was viel het niet op dat het zo’n lange rit was. Althans voor mij voelde het niet als lang. De chauffeur vertelde onderweg ook nog het één en ander over dingen die we zagen. Het ziet bijvoorbeeld erg groen op dit moment, dat zijn ze hier niet zo gewend aangezien het een semi-woestijn is. Ze hebben best wel wat regen gehad vandaar dat het nu zo groen ziet. Onderweg ook al wat wilde apen gezien en struisvogels en flamingo’s. Wel grappig om die zo te zien, het lijkt beetje of je dan door de Beekse bergen rijd of door de dierentuin, maar nee dat staat hier gewoon zo langs de weg. Ik ben hierdoor wel benieuwd geworden wat ik nog meer voor dieren zal gaan zien. Wordt vervolgd…
Onderweg naar Cradock dacht ik toch ook nog even dat we in het verkeerde land beland waren. Ik had bijna met een teleurstelling te maken toen ik ineens middelburg op de borden zag staan. Dat was namelijk precies de kant op waar wij heen reden! Ik dacht even we gaan niet goed en ik zit toch wel in Zuid-Afrika??!! Nee grapje, maar het zag er wel heel komisch uit om ineens middelburg te zien staan. Ik had het in het vliegtuig ook al gezien, heel apart om bekende namen tegen te komen, terwijl je zover weg bent van Nederland.

Gastvrijheid
De gastvrijheid van de mensen hier in Zuid-Afrika werd meteen bij aankomst al zichtbaar voor mij. Er was een man uit de kerkgemeente van de leiders van de skuiiling en dat word de komende weken ook mijn gemeente. Hij moest toch zijn vrouw op de luchthaven brengen dus mocht Bernike meerijden om me te halen en mochten we samen mee terugrijden.
Naast het feit dat deze man er al was, vertelde Bernike ook dat ik niet in mijn eentje op de skuiiling hoefde te slapen, maar dat ik bij de zoon van de leiders van de skuiiling in huis mocht komen. Ze vonden het geen fijn idee dat ik daar zo onbekend als ik nog ben hier in Zuid-Afrika daar alleen zou moeten verblijven. Ik mocht het zelf kiezen, maar ik was van harte welkom. Het zou allebei goed zijn. Ik heb uiteindelijk gekozen om bij de zoon in huis te gaan om zo toch wat meer aanspraak en gezelligheid te hebben. Nou ik kan jullie vertellen dat die keuze me geen windeieren heeft gelegd. Ik verblijf nu in een prachtig groot huis, waar ik mijn eigen kamertje en badkamer heb. Ik heb zelfs de beschikking over een privé zwembad die achter in de tuin ligt. Dus naast de gezelligheid en de aanspraak ben ik ook nog eens bevoorrecht met alle luxe gemakken die het met zich mee brengt.
Ik weet niet hoelang ik hier mag verblijven maar al is het maar een week bijvoorbeeld ik zal er volop van genieten haha!!
Naast deze gastvrijheid kwam er nog een uitnodiging om de hoek kijken. Ik zat denk ik goed en wel een uur bij de man uit gemeente in de auto of ik kreeg al een aanbod om straks ergens in maart een weekendje met ze mee te gaan naar de kust met hem en zijn vrouw. Ze hebben daar een huisje. Ik heb deze uitnodiging aangenomen aangezien ik hier toch de weekenden vrij zal zijn.
Zoveel gastvrijheid en vriendelijk mensen daar kun je echt versteld van staan moet ik zeggen. Ze kennen me niet maar ik word al voor van alles gevraagd en uitgenodigd. Heel bijzonder om dat mee te maken.
Kortom het was een goed begin van mijn avontuur in Zuid-Afrika en een goed begin is het halve werk zeg ik altijd maar.

Projecten bezocht
Na een goede nachtrust, want ja een beetje verreist was ik wel, ondanks dat ik wel aardig wat geslapen had in het vliegtuig was het vandaag tijd om kennis te gaan maken op de skuiiling. Ik was erg benieuwd hoe het nu in het echt zou zijn en wat ik kon verwachten. Er werken ontzettend vriendelijk, hartelijke mensen. Voor wie het eigenlijk heel normaal lijkt dat ik er ben. Ze zijn blij dat ik ze wil komen helpen en het lijkt wel alsof ik hier niet voor het eerst ben. Zo thuis laten ze me meteen al voelen.
Na de kennismaking al een beetje m’n handen uit de mouwen gestoken en al wat spullen uitgezocht en gedaan. Na de koffie mochten Bernike en ik met de leidster mee om wat projecten in de townships te gaan bekijken, waar ik de komende weken ook nog werkzaam zal zijn. Erg mooi en interessant om te zien. Ik ga me de komende weken niet vervelen hier dat heb ik al gemerkt. Het leuke is ook dat er op die projecten een aantal Belgische studenten zijn die heb ik ook gelijk ontmoet en ze konden nog wel een paar extra handen gebruiken vertelde ze.
De projecten die ik heb bezocht zijn:
- Een dagbesteding voor volwassen mensen met een beperking
- Een school voor kinderen met een beperking
- En natuurlijk de skuiiling
En wie weet wat er nog meer bij zal gaan komen. Ik heb al wel gemerkt dat je dat hier maar nooit weet haha!!

Na het bezoek en de kennismaking op de projecten zijn we weer terug gegaan naar de skuiiling waar het inmiddels tijd was om de maaltijden uit te delen. Ik moet zeggen dat ik dat wel als bijzonder heb ervaren. Het is mooi om op deze nuttige en functionele manier er voor mensen te kunnen zijn en ze weer wat (letterlijk) energie te geven voor de rest van de dag. Ze moeten wel iets doen om een maaltijd te krijgen. Ze brengen allemaal een zak met plastic flessen mee. Deze leveren ze dan in bij de skuiiling en op die manier verdienen ze hun maaltijd. Het kan ook zijn dat ze een kaartje mee brengen en dan heeft iemand uit een kerkgemeente een kaartje gekocht en het aan deze mensen gegeven. Ze krijgen de maaltijd dus niet zomaar. Er staat wel iets tegenover.

Rond 13:00 uur zit mijn werkdag er al weer op, dan word het echt warm hier in Cradock en stoppen ze zowel op schoolprojecten als op de skuiiling met werken.
De middag en de avond heb ik dus voor mezelf.
De 12e eerst samen met de zoon van de leiders mijn computer in orde gemaakt betreft internet en een webcam zodat ik kan skypen als ik wil. Daarvoor al even met Bernike in het centrum geweest om een simkaart te regelen. En na al deze praktische zaken was het tijd voor een plons in het zwembad. Dat is toch wel heel lekker en een uitkomst aangezien het hier vandaag bijna 40 graden was (vind dat toch wel heel vervelend dat het zo warm is haha (not)!!).
Nu ben ik de vandaag na mijn verfrissende plons in het water ook nog met de kleindochter van de leiders mee geweest naar haar zwemtraining. Ze traint voor de nationale kampioenschappen van Zuid-Afrika en hoopt zich via die weg te plaatsen voor de paralympische spelen in Mexico. Ze heeft het syndroom van down vandaar de paralympische spelen. En zwemmen dat ze kan echt heel leuk om te zien hoe fanatiek en goed ze er in is.

Kortom wat ik al eerder heb verteld kan ik niet anders zeggen dan dat ik ontzettend gastvrij ben ontvangen door iedereen. Dat het een prachtig stadje is en vanaf Port Elizabeth echt een prachtige weg is naar Cradock. Je ziet gelijk al een hoop van de natuur en de omgeving.
De kop is eraf en het was echt een gevalletje een goed begin is het halve werk!!
Op naar de komende weken! Ik heb er zin en ik denk dat ik mezelf hier best weleens heel nuttig kan gaan maken!!

Tot de volgende update!!

Petri